Эпоха Адраджэння – такі перыяд развіцця, якім чалавецтва можа ганарыцца.
Есць адна фантастычная тэорыя паходжання чалавека. Прыляцелі на нашу планету іншапланецяне. Узялі малпу, як істоту прыстасаваную для жыцця на зямлі, дадалі сваіх генаў для інтэлекту (а магчыма для прыгажосці) і стварылі першых людзей.
Калі б іншапланецяне зноў прыляцелі і людзі хацелі б перад імі пахваліцца, даказаць што яны іх дзеці, а не малпаў, то ледзь ці не ў першую чаргу прадставілі б ім шэдэўры эпохі Адраджэння. Глядзіце, з гонарам сказалі б яны, гэта зрабілі мы.
І насамрэч за зусім невялікі прамежак часу, роўны жыццю аднаго пакалення, было так шмат створана, так шмат зроблена адкрыццяў, што ўсе не пералічыць. Прычым у розных галінах жыцця. Свае шэдэўры ў мастацтве стварылі Леанарда Ды Вінчы, Мікеланджэла, Рафаэль, Капернік пабудаваў новую мадэль свету, вялікія адкрыцці здзейснілі Калумб, Лютэр.
Собор св.Петра в Риме
Ёсць некалькі версій паходжання тэрміна барока. Адна з іх – ад італьянскага «baruecco» – жамчужына няправільнай формы.
У той час назва мела абразлівае адценне, маючы на ўвазе недарэчнасць, абсурд,дзіўнасць, схільнасць да празмернасцяў.
Зараз жа гэта негатыўнае адценне неяк выветрылася і ў большасці нашых сучаснікаў барока выклікае калі і не захапленне, то цікаўнасць і інтарэс.
Што ж гэта за стыль? далей
Класіцызм(фр. classicisme, ад лац. classicus – узорны) – мастацкі стыль і эстэтычнае напрамак у еўрапейскай культуры XVII-XIX стст.
У моладзевым слэнгу ёсць такое слова – класны. Гэта значыць ўзорны, зроблены дакладна, тонка.
Дык вось класіцысты былі такімі творцамі. Усё даводзілі да дасканаласці, прытрымліваючыся існуючым канонаў. Канон – сукупнасць нормаў і правілаў. Адкуль жа яны бралі гэтыя правілы?
Зразумела з антычнасці. Тады былі створаны літаратурныя жанры трагедыі, камедыі, байкі, у архітэктуры – антычныя ордэры з калонамі і пілястрамі.
У аснове класіцызму ляжаць ідэі рацыяналізму. Рацыа- азначае розум. Класіцызм – мастацкі стыль эпохі асветы.далей
Рамантызм прыйшоў на змену асветніцтву. Асветнікі думалі, што розум усемагутны. Што розум дапаможа стварыць новы свет. Свет гармоніі і любові. Але – не. Рэвалюцыі, гады азвярэння і гільяціны паказалі, што магчымасці розуму былі пераацэнены.
Рамантыкі выдзяляюцца містыцызмам. Гэта адмова ад рацыянальнага пазнання свету. Розум на думку рамантыкаў не здольны намацаць глыбінныя сувязі з сутнасцю свету. Сучасныя паняцці псіхааналізу аб несвядомым каранямі сыходзяць у ідэі і светаўспрыманне рамантыкаў.
Цяпер распаўсюджаны погляд на чалавека, як сумяшчэнне трох светаў. Свету розуму, свету пачуццяў, свету духу. Апошні самы глыбінны, фундаментальны, трансцэндэнтны. Розум і пачуцці гэта зразумела. Але, што такое дух? далей
Лічыцца, што рэалізм – праўдзівае, аб’ектыўнае адлюстраванне рэчаіснасці. Як стыль атрымаў распаўсюджванне ў другой палове 19 стагоддзя.
Само слова вучням зразумела і нават у іх лексіконе даволі часта ўжываецца. Калі хто хоча сказаць, што кажа праўду, а не выдумляе, то ўжывае слова – «рэальна». А яшчэ гэтае слова ўжываюць тады, калі кажуць пра нешта дзіўнае і вартае ўвагі, але сапраўднае. Тое, што мела месца ў рэальнасці..
Да рэалістаў у мастацтве панавалі рамантыкі. Але натхнёныя імі рэвалюцыі стамілі еўрапейцаў. А хуткае прамысловае развіццё змяняла на вачах жыццё і спрыяла ўмацаванню ідэй прагматызму.
Прагматызм кажа: – добра тое, што карысна. І не варта шукаць жыццёвага сэнсу ў глыбінях духу. Як гэта рабілі рамантыкі.
Сітуацыя даволі падобная на цяперашнюю. Толькі рэчаіснасць таго часу была не надта радасная і простая. І рэалісты сталі актыўна яе крытыкаваць. Імкнуцца паказваць не самы лепшы бок жыцця. Менавіта таму рэалізм таго часу называюць крытычным.далей
Імпрэсіянізм (на рус.)(на бел.)
Імпрэсіянізм (ад impression – уражанне) – гэта напрамак у мастацтве, які зарадзіўся ў Францыі ў канцы 1860-х гадоў.
Слова «імпрэсіянізм» паходзіць ад назвы карціны Манэ Уражанне. Узыход сонца. У адным з часопісных артыкулаў «імпрэсіяністамі» абазвалі мастакоў, прадстаўленых на выставе 1874 г., для выказвання сваёй пагарды. Але імпрэсіянізм прайшоў шлях ад першапачатковай пагарды да ўсеагульнага захаплення. Праўда, большасць мастакоў не паспелі атрымаць асалоду ад прызнання сваёй творчасці. А некаторыя нават памерлі ў галечы.
У чым жа сакрэт папулярнасці імпрэсіяністаў? Чаму іх карціны прыцягваюць увагу нават далёкіх ад мастацтва людзей? Чаму карціны імпрэсіяністаў на аўкцыёнах купляюць за дзясяткі мільёнаў даляраў? Адказы даваць цяжка. Бо ў кожнага можа быць сваё меркаванне. далей
